Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Οταν τα ΜΜΕ συνάντησαν τα blogs...

Του Πάσχου Μανδραβέλη
Από το e-rooster.gr .

Η τελευταία παράγραφος του κυρίου άρθρου στο χθεσινό «Βήμα» παρουσιάζει ανάγλυφα την αμηχανία του παραδοσιακού τύπου απέναντι στα νέα Μέσα.
«Ουδείς αντιστρατεύεται την ελευθερία της ενημέρωσης. Πολύ περισσότερο αυτήν του Διαδικτύου», γράφει. Λες κι αν το «Βήμα» -ή σύσσωμος ο ελληνικός τύπος- αντιστρατευτεί την ελευθερία του διαδικτύου, αυτή θα πάψει να υπάρχει.Το διαδίκτυο, όπως και η παγκοσμιοποίηση, ξεφεύγει από το πλαίσιο ανάλυσης των παραδοσιακών δομών που συνηθίσαμε μέχρι σήμερα. Είναι άναρχο, γιατί έτσι φτιάχτηκε.
Είναι ανώνυμο γιατί έτσι πρέπει. Μια εφημερίδα, ένας τηλεοπτικός σταθμός, έχει κέντρο. Κάπου έχει τυπογραφεία και κάπου υπάρχουν οι πομποί. Από κει μεταδίδουν το μήνυμα μονόδρομα στους πελάτες τους. Επειδή ακριβώς έχει κέντρο μπορεί και να ελεγχθεί από οποιαδήποτε εξουσία. Αντιθέτως το διαδίκτυο έχει τεράστια διασπορά πομπών, γι’ αυτό και δεν μπορεί να ελεγχθεί. Οσο κι αν μας φαίνεται περίεργο, όσο κι αν μας ενοχλεί, καθένας μπορεί να γράψει το κοντό και το μακρύ του ατιμώρητα. Και το κάνει. Οχι μόνο στην Ελλάδα.
Οπως ακριβώς η δύναμη του Internet είναι το χάος, έτσι και η δύναμη της ελευθερίας μας εξαρτάται από το χάος, την κακοφωνία και τον ελεύθερο λόγο τον οποίο προστατεύει η Πρώτη Συνταγματική Tροπολογία.
Το θέμα του ελέγχου όσων γράφονται στο διαδίκτυο δεν είναι νέο. Τέθηκε πολύ νωρίς στις ΗΠΑ. Η αντίδραση ήταν εξίσου αμήχανη. Η κυβέρνηση Κλίντον πέρασε το 1996 και σχετικό νόμο με πρόσχημα την πάταξη της διακίνησης πορνογραφίας. Το «Communication Decency Act» («Διάταγμα περί Eυπρέπειας στις Eπικοινωνίες») έμεινε στην ιστορία σαν μία από τις γραφικότητες που κοσμούν τις νομοθεσίες όλου του κόσμου (κάτι αντίστοιχο με το νόμο για τα δικά μας «φρουτάκια»).
Τελικά ο νόμος κατέπεσε σε έξι μήνες: «Οπως ακριβώς η δύναμη του Internet είναι το χάος, έτσι και η δύναμη της ελευθερίας μας εξαρτάται από το χάος, την κακοφωνία και τον ελεύθερο λόγο τον οποίο προστατεύει η Πρώτη Συνταγματική Tροπολογία», ήταν η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Φιλαδέλφειας.
Αλλά ακόμη και χωρίς δικαστική απόφαση η λογοκρισία στο διαδίκτυο είναι αδύνατη. Αυτό που δεν κατανοούν οι νοσταλγοί του κεντρικού ελέγχου είναι η φύση του Διαδικτύου η οποία -σύμφωνα με τον γκουρού της πληροφορικής και συνιδρυτή της οργάνωσης για τα δικαιώματα στον κυβερνοχώρο «Electronic Frontier Foundation», John Gilmore- «βλέπει την λογοκρισία σαν ελάττωμα και την παρακάμπτει».
Το παραπάνω δεν είναι σχήμα λόγου, είναι τεχνολογικό δεδομένο. Tο διαδίκτυο φτιάχτηκε για να αντέξει ένα πυρηνικό πόλεμο. H λογική του ήταν απλή: Kάθε κόμβος μέσω του οποίου μεταδίδεται ένα μήνυμα λειτουργεί αυτόνομα. Aν χτυπηθεί από μια πυρηνική κεφαλή, τίθεται εκτός λειτουργίας, αλλά το δίκτυο συνεχίζει να υπάρχει και τα μηνύματα βρίσκουν εναλλακτικές διαδρομές. H λογοκρισία λειτουργεί στο Internet σαν… πυρηνική επίθεση. Aν κάποιος κόμβος αποφασίσει να μη δέχεται να μεταφέρει το μήνυμα, τότε για το μήνυμα αυτός είναι νεκρός κόμβος και αμέσως δοκιμάζει τον επόμενο, μέχρι να καταφέρει να φτάσει στον προορισμό του. Αυτή η αποκεντρωμένη αρχιτεκτονική του το κάνει απρόσβλητο σε κάθε απόπειρα λογοκρισίας με καλά και κακά αποτελέσματα. Ετσι παρακάμπτεται η λογοκρισία δικτατορικών καθεστώτων, αλλά και δημιουργείται χώρος για ύβρεις και συκοφαντίες.Το διαδίκτυο είναι μια καινούργια πραγματικότητα που δύσκολα γίνεται αντιληπτή και αποδεκτή από τα παραδοσιακά ΜΜΕ, εξ ου και οι κραυγές περί ανωνυμίας κλπ. Μόνο που, όπως και την παγκοσμιοποίηση, πρέπει να τη συνηθίσουν…

Mου ζητούσε 30.000 ευρώ για να μην με ξαναπεί μαλάκα.

ένα έξυπνο κείμενο "για μια μάλλον φανταστική ιστορία "από τη mantalena-parianos.blogspot.com"

Πριν λίγο καιρό, έλαβα ένα mail από κάποιον που υπέγραφε ως KillMan.
Mου ζητούσε 30.000 ευρώ για να μην με ξαναπεί μαλάκα.
Του απάντησα: "θα επιβεβαίωνα τη βρισιά σου, αν σου τα έδινα".
"Ε, τότε έχεις πολλά να δεις ακόμη..." μου ξανάγραψε.
"Γιατί ρε Killaman;" ρώτησα εγώ.
"Επειδή είμαι διάσημη και επιτυχημένη;"
"Να είσαι έτοιμη για όλα", μου το ξέκοψε αυτός.
"Ρε σάλτα και γαμήσου" του έγραψα και έστειλα το mail του στα spam.
Μετά έπεσα για ύπνο και δεν ξανασχολήθηκα, όχι μόνο γιατί θεώρησα ότι
πρόκειται για φάρσα, αλλά και γιατί είχα δει ειδήσεις στην τηλεόραση και είχα τάσεις για έμετο.
Αργότερα την ίδια ημέρα, όμως, μου έστειλε και δεύτερο e-mail, επειδή όπως φαίνεται αγωνιούσε αν το είχα χάψει.
Αυτή τη φορά υπέγραφε ως "Λουμπίνα", όμως η ηλεκτρονική διεύθυνση που εμφανιζόταν και πάλι ως killΜan@yahoo.gr, με έβαλε σε σκέψεις, όχι παίζουμε.
Είμαι τετραπέρατη εγώ που με βλέπεις (λέμε τώρα).
Αμέσως κατάλαβα ότι ήταν αυτός.
Ανέφερε:
"Θα σου αφήσω αρκετό χρόνο για να βρεις τα χρήματα"."Α, σοβαρά;
Eίσαι πολύ καλός", του απάντησα στα γρήγορα τρώγοντας μια ωμή γαρίδα από το ψυγείο (για το αληθές της κατάθεσης το αναφέρω αυτό).
"Και πώς τα θες, Vliman; " ρώτησα. "Cash;"
"Johny Cash", απάντησε χαρούμενα η Λουμπίνα. "Και θα μου τα δώσεις σε πακέτο"."Τι λε ρε παιδί μου", του ξαναέγραψα. "Δεν κάνετε ευκολίες πληρωμής;"
"Ό-χ-ι", απάντησε ορθά κοφτά.
Μιλάμε, τα χρειάστηκα! Πανικοβλήθηκα! Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου.
"Μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου, τα θέλω", μου ξανάγραψε ο βδελυρός εκβιαστής.
"Θέλω να κάνω Χριστούγεννα. ΟΚ; Θα μιλάμε με mail. Και πρόσεχε μη σου φύγει κουβέντα... Εγώ βλέπω..."
Άρχισα να τρέχω.
Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες, συμβουλεύθηκα δικηγόρους, δεν βγήκε τίποτα, ώσπου μια μέρα, μια καλή νεράιδα που εργαζόταν στους στάβλους του πρίγκηπα της παλίρροιας Αλογοσκούφη, με πήρε από το χέρι και με πήγε στην Ανώτατη Αρχή Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Συνωμοσιών, Πλεκτανών, Ενβιασμών, Συκοφαντιών, ΚΤΕΟ, Videoγκεημών, αν είναι δυναμόν.
Ο προϊστάμενος αυτός, της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ντε (για συντομία) ήταν και πολύ γνωστός τραγουδιστής, και έλεγε το "Ο Αετός πεθαίνει στον Αέρα Περήφανος και Δυνατός" και κάτι άλλα χαρούμενα άσματα, πολύ εμπνευστικά για οποίον εκβιάζεται και θέλει να βουτήξει από τον φωταγωγό.
Εγώ όμως δεν ήθελα. Ήθελα να παλέψω!
Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο τραγουδιστής με πληροφόρησε ότι είχε λάβει και από άλλους πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, πακιστανούς, συνταξιούχους και απεργούς λιμενεργάτες, αντίστοιχες καταγγελίες για εκβιασμό (δεν θα ασχολιόταν όμως με αυτούς, φαίνεται του γυάλισε το τροφαντό μου στηθάκι, το απαράμιλλο κωλαράκι μου και το μυαλό μου - και ήθελε να ζαχοπουλιάσουμε μαζί).
Άλλον τον εκβίαζαν με το ψευδώνυμο "Ντόρα", άλλον με το φρικιαστικά απειλητικό "Καραμάν Αλής" και άλλον -ωιμέ- με το αποτρόπαιο και συγκαλλυμένα επιθετικό "Μάκης".
Αισθάνθηκα σημαντική - "εμένα τουλάχιστον με απειλεί η Λουμπίνα ο KillMan, κυριέ μου" είπα στον αοιδό. "Κινδυνεύω.
Η δική μου περίπτωση διαφέρει, λέμε. Περιέχει ΚΑΙ εμβιασμό και πολλά λεφτά".
"Εκβιασμό, θες να πεις", με διόρθωσε.
"Ρε, πες το όπως θες εσύ, κυρ αποτέτοιε μου" απάντησα αλαφιασμένη.
Σύλλαβέ τους όλουζ.
Κάνε κάτι μόνο γιατί μου 'χει φύγει το κλαπέτο να ψάχνω στα spam μου τρομαγμένη".
Έτσι, έκανα ένα δωράκι στον εαυτό μου εκείνες τις γιορτές:
Κατέθεσα μήνυση κατά παντός υπευθύνου, Λουμπίνες, KillMen και όποιος εμφανιζότανστο μέλλον, θα τους έπαιρνε όλους ο πως-τον-λένε.
Ζητήθηκε και η συνδρομη της Ίντέρπόλ (βάζω όλους τους τόνους για να με πιστέψετε), οι οποίοι όμως πέρασαν πολλούς μήνες μέχρι να καταλάβουν τι έλεγαν τα mail που τους στέλναμε στα αγγλικά και να εξηγήσουν στους Έλληνες τεχνικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος τι σημαίνει "dashboard settings" και "moderation".
Μόλις διαλευκάνθηκαν όλα όμως πήραμε μπρος χωρίς χρονοτριβή!
Οι τεχνικοί ήταν πολύ χαρούμενοι και άρχισαν να ρίχνουν φως στην υπόθεση.
Συγκεκριμένα, πήραν κάτι φακούς και ένα βράδυ πήγαν και μπούκαραν στο σπίτι μιας οικογένειας στο Παγκράτι, γιατί ο πατέρας της οικογένειας όπως με πληροφόρησαν, κυκλοφορύσε αξύριστος, φορούσε γυαλιά και χρησιμοποιούσε πολύ συχνά τη φράση "καλημέρα"."




Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Απο πιτσιρίκος

"Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ για την απόπειρα λογοκρισίας στα ειδησεογραφικά blogs"


Mε ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις που αφορούν στην πρόθεση της κυβέρνησης για νομοθετική παρέμβαση στα ειδησεογραφικά blogs.Τη στιγμή που ακόμη και το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, που αφορά τη συκοφαντική δυσφήμηση, βρίσκεται σε δυσαρμονία με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης, η κυβέρνηση της Ν.Δ. φαίνεται ότι επιθυμεί να επεκτείνει τις αυστηρές τυποκτόνες διατάξεις του νόμου Βενιζέλου του 1995, ώστε αυτές να ισχύουν και για τα blogs.Η κυβέρνηση, με πρόσχημα την καταπολέμηση του αδικήματος του εκβιασμού, για το οποίο όμως επαρκούν οι υπάρχουσες ποινικές διατάξεις, επιδιώκει μια νέα ειδική ρύθμιση που θα οδηγήσει σε λογοκρισία, με προφανές θύμα το αγαθό της ελευθεροτυπίας. Οι κυβερνώντες φοβούνται την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων καθώς και την σκληρή κριτική για τα πεπραγμένα των στελεχών τους.Η παροχή τεχνικών διευκολύνσεων προς ανακάλυψη ηλεκτρονικών ιχνών δεν αποσκοπεί στην προστασία της τιμής των θιγόμενων ιδιωτών, αλλά στην αποτελεσματική διακοπή της ροής «ενοχλητικών» ειδήσεων και σχολίων.Ζητούμε να μην υιοθετηθούν τυποκτόνες ρυθμίσεις για τα ειδησεογραφικά blogs, διότι διαφορετικά θα πληγεί εμπράκτως η εφαρμογή του δικαιώματος στην ελευθεροτυπία.
Το Τμήμα Δικαιωμάτων26/02/2008Ο Συνασπισμός μίλησε. Αλέκα, Γιώργο, τώρα που η Νέα Δημοκρατία πέταξε τη μάσκα και μας θυμίζει τι σημαίνει Δεξιά, θα μιλήσετε; Βιαστείτε - αλλιώς, εμείς δεν θα ξεχάσουμε πως ο Αλέξης μίλησε πρώτος.

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ PRESS-GR . ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ BLOGGERS

Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.


1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.