Aνοιχτή επιστολή προς ΓΑΠ

Ενα καταπληκτικό κείμενο από : http://olonos.blogspot.com/



- Κατ΄ αρχή δεν είστε ο Πατέρας σας.

- Έχετε περιφρονητική στάση προς τους πολίτες με την αποπομπή του πρώην Πρωθυπουργού και Προέδρου που είχε την εμπιστοσύνη τους για 8 χρόνια.

- Δεν αποπέμψατε μόνο τον κ. Σημίτη αλλά και ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που τους ενέπνεε εμπιστοσύνη και επιθυμούν μια ευρωπαϊκή κατεύθυνση της Χώρας αντί μιας υπερατλαντικής.- Έχετε ευθύνη για την απαξίωση του έργου των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και του πρώην πρωθυπουργού που διοίκησε τη Χώρα με ευθύνη, αξιοπρέπεια και σοβαρότητα.

- Δεν έχετε ενδιαφέρον να οδηγήσετε το ΠΑΣΟΚ στην νίκη και στην εξουσία αλλά περιμένετε να έλθει (αν έλθει) η ώρα της ώριμης πτώσης της κυβέρνησης. Άλλωστε έχει γραφεί ότι «… οι «πρίγκιπες» της πολιτικής μας ζωής έχουν κατανείμει ρόλους γνωρίζουν ότι ο ένας θα διαδεχθεί τον άλλον, δεν τους απασχολεί αν αυτό συμβεί σε 4 η 8 χρόνια και τα πράγματα πάνε ως συνήθως με τον αραμπά. Αν έτσι έχουν τα πράγματα πρέπει να γνωρίζουν και οι δύο ότι θα υπάρξουν φωνές διεγερτικές , πρόσωπα που θα ξεσηκώσουν τον κόσμο. Κενό δεν υπάρχει στην πολιτική. Οι πρόθυμοι είναι πολλοί και τα άκρα καραδοκούν»
ΤΑ ΝΕΑ 31/12/2004 σελ. 10

- Ενδιαφέρον έχετε να παραμείνετε στην ηγεσία του κόμματος για να διαχειρίζεστε την κομματική επιχορήγηση, για να έχετε ένα ρόλο αλλά και επειδή το θέλουν οι στενοί σας συνεργάτες. Ακόμη δεν έχετε βρει και ανακοινώσει πειστικές απαντήσεις σε όσα σχετικά λέγονται.

- Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι έχετε κάποιες απόψεις οι οποίες όμως δεν έχουν καμιά αξία αν δεν ανακοινώνονται (αποποινικοποίηση χρήσης κ. άλ., χωρισμός εκκλησίας και κράτους, μη κρατικά πανεπιστήμια, ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων, δικαιώματα μεταναστών, κ. άλ.). Όμως δεν έχετε προβάλλει καμιά εναλλακτική πρόταση ακόμη και στους τομείς που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα περισσότερα προβλήματα. (ανεργία, ακρίβεια, αγροτικό ζήτημα, παραβατικότητα)

- Γνωρίζετε πολύ καλά ότι πολιτική δεν γίνεται μόνο στο κοινοβούλιο και από την τηλεόραση. Χρειάζονται ιδέες και ιδέες για την εφαρμογή τους.
Χρειάζεται ένας ισχυρός κομματικός μηχανισμός. Χρειάζεται μια αντιπολιτευτική τακτική που ουσιαστικό της στοιχείο πρέπει να είναι η ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος . Τέλος χρειάζεται η συνδρομή της σύγχρονης διανόησης.

- Έχετε ευθύνη για τον ευτελισμό των εσωκομματικών διαδικασιών και του κομματικού μηχανισμού που σκοπίμως οδηγήσατε σε αυτή την κατάσταση για να μην έχετε προβλήματα όπως ίσως νομίζετε.
Οργανώσατε και ανεχθήκατε ένα συνέδριο 7000 χειροκροτητών που δεν απασχόλησε την κοινωνία παρά μόνο τους επικεφαλείς οργανωμένων ομάδων. Αναλώνεστε σε ανούσιες διαδικαστικές αλλαγές η «οργανοσιολογικές» διαδικασίες (επιτροπές που δεν λειτούργησαν ποτέ κ. άλ.) χάνοντας την πολιτική ουσία αλλά και τους σκοπούς του κόμματος.

- Χρησιμοποιήσατε νέα πρόσωπα ακατάλληλα για τις θέσεις που προορίζονταν ακόμα και με αντίθετες πολιτικά απόψεις.

Μια διαγραφή με πολύ… μέλλον

Tου Aλεξη Παπαχελα

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που λείπουν σήμερα από την πολιτική; Πρώτα απ’ όλα οι σοβαροί άνθρωποι. Δεύτερον, οι άνθρωποι που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να μανατζάρουν τη χώρα και να φέρουν σε πέρας δύσκολα έργα. Τρίτον, οι άνθρωποι που είναι πραγματικά κεντρώοι, δεν φοράνε ιδεολογικές παρωπίδες, αλλά αντιλαμβάνονται πως τα σλόγκαν περασμένων δεκαετιών δεν έχουν καμία θέση στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τέταρτον, οι πολιτικοί που ξέρουν να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το κόμμα, την επετηρίδα του και τις ισορροπίες του όταν πρόκειται να πάρουν σοβαρές αποφάσεις.

Το ΠΑΣΟΚ είχε έναν τέτοιο πολιτικό… και τον διέγραψε.

Μπορώ να καταλάβω όσους δεν χώνεψαν και δεν χωνεύουν τον Κώστα Σημίτη. Δεν είναι ο τύπος που συγκινεί τα πλήθη ή με τον οποίο θέλεις απαραίτητα να πας μαζί στα μπουζούκια. Θα έλεγε κανείς πως η γοητεία του είναι ότι σε κάνει να νιώθεις πως είναι το φάρμακο που πρέπει να καταπιείς για να γίνεις καλά. Η ιστορία θα είναι όμως πολύ πιο «καλή» μαζί του απ’ ό,τι, π.χ., με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας πήρε τον ρου της Ιστορίας και τον έστριψε με τα χέρια του εκεί που ήθελε, αλλά μαζί με τα καλά που έκανε, άφησε πίσω του ένα στρεβλό σύστημα αξιών και κοινωνικής ιεράρχησης, διέλυσε την κρατική διοίκηση και τα πανεπιστήμια. Από την ώρα που πήρε την εξουσία, δεν έκτισε πάνω σε αυτό που ορθώς γκρέμισε.

Οχι ότι ο κ. Σημίτης ήταν χωρίς πολλά και δομικά ελαττώματα. Προσωπικώς έβρισκα πάντοτε αντιπαθές ένα εσωστρεφές και αγοραφοβικό σύστημα γύρω του, που δούλευε με τους «δικούς του» και έβλεπε παντού εχθρούς. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί άφησε γύρω του τον ιστό της διαφθοράς να εξαπλωθεί, έστω και αν σε ένα βαθμό ήταν τα λύτρα που έπρεπε να πληρώσει για να έχει την ησυχία του από τους εσωκομματικούς και επιχειρηματικούς βαρώνους. Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί έχασε την πυξίδα του κατά τη δεύτερη τετραετία, σχεδόν σαν να είχε χάσει μερικές σελίδες με στόχους από το περίφημο μπλοκάκι και να μην ήξερε τι να κάνει. Και τέλος, ποτέ δεν κατάλαβα πώς ένας τόσο έμπειρος πολιτικός κατάφερε να κακομεταχειρισθεί τόσο πολύ την υστεροφημία του, με αποκορύφωμα τη συμπεριφορά του μετά τις 16 Σεπτεμβρίου 2007.

Από εκεί και πέρα όλοι αντιλαμβάνονται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ένα τεράστιο πρόβλημα στον κεντρώο χώρο.

Διαγράφοντας τον κ. Σημίτη, είναι αδύνατον να δει κανείς πώς θα κερδίσει ψήφους, αντιθέτως διαισθάνεται κάποιος πως ο κ. Παπανδρέου έχει επιλέξει το «μικρό και όμορφο» αλλά δικό του ΠΑΣΟΚ.

Ολοι μας διαισθανόμαστε πως το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει ραγδαία, καθώς όλα δείχνουν ότι στις επόμενες εκλογές η κυβέρνηση συνεργασίας θα είναι μονόδρομος.

Γιατί, όσο και να βολεύει βραχυπρόθεσμα την κυβέρνηση η έλλειψη αντίπαλου δέους, από κάποιο σημείο και μετά αρχίζει να δηλητηριάζει το πολιτικό σκηνικό και να τραβάει τους πάντες προς τα κάτω.

Και επειδή η φύση απεχθάνεται το κενό, είναι φυσικό να περιμένουμε να γεννηθούν νέες ιδέες, νέα σχήματα και κάποια ώρα νέοι ηγέτες.

Το ζητούμενο, τουλάχιστον για την Κεντροαριστερά, δεν είναι να διεκδικήσει την εξουσία χωρίς τον Σημίτη, αλλά πώς θα βρει τον Σημίτη συν τον σοβαρό, κεντρώο, ικανό και χωρίς εξαρτήσεις ηγέτη, που θα τολμήσει εκεί που δείλιασε ή έκανε πίσω ο πρώην πρωθυπουργός.

Ανοιξε το κουτί της Πανδώρας

Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για ποιον λόγο η Πανδώρα άνοιξε το κουτί της. Ισως να μην έχει και ιδιαίτερη σημασία. Το αποτέλεσμα είναι ότι από το ανοιχτό κουτί ξεχύθηκαν όλα τα δεινά της ανθρωπότητας. Η περίπτωση θυμίζει πολύ ΠαΣοΚ.
Αν ο Σημίτης ήταν το πρόβλημα του ΠαΣοΚ, πολύ σωστά ο Παπανδρέου αντέδρασε όπως αντέδρασε. Αν όμως ο Σημίτης δεν ήταν το πρόβλημα του ΠαΣοΚ, τότε ο Παπανδρέου αντέδρασε (για άλλη μία φορά) σε λάθος στιγμή, με λάθος τρόπο, για το λάθος πρόβλημα.
Προφανώς, κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει ότι το πρόβλημα του ΠαΣοΚ ήταν ο Σημίτης.
Ούτε καν ο ίδιος ο Παπανδρέου.
Απόδειξη ότι οι παρατρεχάμενοί του απέδιδαν ιδιαίτερη σημασία όχι στα όσα είπε ο Σημίτης αλλά «στο ύφος της επιστολής». «Ποιος είναι αυτός που μιλάει έτσι στον Αρχηγό!».
Η ακόμη πιο πικρή αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα του ΠαΣοΚ το ξέρουμε όλοι. Το καταγράφουμε καθημερινά. Το ζούμε στις συζητήσεις και στις συναναστροφές μας. Το βλέπουν και εκείνοι που κάνουν πως δεν το βλέπουν. Ακόμη και αν διαγραφεί ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα μαζί με τους πεθαμένους, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Το ΠαΣοΚ θα περιμένει στωικά τη μοίρα του, στις επόμενες εκλογές.
Αυτό όμως που προβληματίζει περισσότερο είναι οι αντιδράσεις του προέδρου του. Με αφάνταστη ευκολία κόβει τη μία μετά την άλλη όλες τις γέφυρες που θα επέστρεφαν το ΠαΣοΚ στην εξουσία. Με αφάνταστη ευκολία υποθηκεύει το ίδιο του το εγχείρημα. Μοιάζει με μια παράλογη φυγή προς το πουθενά, μια φυγή χωρίς σχέδιο και χωρίς σύνεση, αλλά με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Προσωπικά δεν μου αρέσουν τα ψυχογραφήματα στην πολιτική αλλά έχω όλο και περισσότερο την αίσθηση ότι, από τις 16 Σεπτεμβρίου και μετά, ο Γ. Παπανδρέου αντιδρά συνεχώς σαν να αμφισβητείται η νομιμότητα της ηγεσίας του. Αλλά τέτοιο ζήτημα δεν τέθηκε ποτέ, από κανέναν, και πάντως όχι μετά την επανεκλογή του.

Αυτό που ενδεχομένως τίθεται είναι ένα ζήτημα ικανότητας.

Η διαφορά είναι ουσιαστική: η νομιμότητα μπορεί να επιβληθεί ακόμη και με πειθαρχικά ή διοικητικά μέτρα.
Αντιθέτως, η ικανότητα ούτε εξαγγέλλεται, ούτε επιβάλλεται. Η ικανότητα προκύπτει από τις επιδόσεις κάθε πολιτικού.
Αν ενώνει την παράταξή του, αν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, αν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους αντιπάλους του, αν παράγει πολιτική, αν εμπνέει τον κόσμο, αν κερδίζει εκλογές...
Για αυτά κρίνεται ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, όπως κάθε πρόεδρος.
Σε ποια θεωρεί άραγε ότι επιδίδεται επιτυχώς;
Το θέμα είναι ότι η (ηθελημένη ή αθέλητη...) σύγχυση της νομιμότητας με την ικανότητα έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα. Ηδη, από το περασμένο φθινόπωρο, το ΠαΣοΚ πορεύεται στη βάση μιας πολιτικής παραδοξότητας: μια εσωκομματική διαδικασία ακύρωσε ένα γενικό εκλογικό αποτέλεσμα. Η παραδοξότητα αυτή δεν διασκεδάζεται εύκολα, ούτε προσπερνιέται αδιάφορα, την καταγράφουν σταθερά οι δημοσκοπήσεις.
Ακόμη και έτσι, όμως, ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ είχε μια δεύτερη ευκαιρία. Τη χρησιμοποίησε κυρίως για να μετατρέψει μια μεγάλη παράταξη σε ένα προσωπικό στοίχημα. Ενα προσωπικό στοίχημα το οποίο επιπροσθέτως δεν δείχνει να συγκινεί κανέναν και, πάντως, όχι τους ψηφοφόρους.
Αποτέλεσμα; Ο ίδιος και οι περί αυτόν βλέπουν παντού συνωμοσίες.
Αισθάνονται μόνοι εναντίον όλων. Σε αυτές τις συνθήκες, και πολύ άργησαν να διαγράψουν τον Σημίτη. Το «μικρό ΠαΣοΚ» που οικοδομείται δεν έχει καμία σχέση μαζί του.

Θυμάμαι μια συνέντευξη με τον πρώην πρωθυπουργό. Ηταν το 1993, ζώντος του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον είχα ρωτήσει για τους «χαρισματικούς ηγέτες», με μια διάθεση να τον τσιγκλίσω. Είχε απαντήσει:

- Το πρόβλημα δεν είναι οι χαρισματικοί ηγέτες. Το πρόβλημα είναι όταν τους χαρισματικούς ηγέτες προσπαθούν να υποδυθούν μη χαρισματικοί άνθρωποι.

Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ
Το ΒΗΜΑ, 15/06/2008

Ζόμπι

ΑΙΧΜΕΣ
Του ΑΛΕΞΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ

Θα μπορούσε να είναι μια πολιτική γκάφα ανάμεσα στις άλλες: το ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Ευρώπης στη Βουλή και ταυτόχρονα πρότεινε τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την κύρωσή της.
Η πρόταση θα είχε κάποιο, έστω αμφισβητούμενο, νόημα μόνο αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απείχε από την ψηφοφορία στη Βουλή. Όμως, η υπερψήφιση στην εθνική αντιπροσωπεία καθιστά το δημοψήφισμα άνευ αντικειμένου. Οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας είτε αποσκοπούσαν στη δημιουργία εντυπώσεων στους ψηφοφόρους (μάλλον, εις βάρος της νοημοσύνης τους) είτε αγνοούν την πολιτική αλφαβήτα.
Τι απ΄ τα δυο, δεν έχει πλέον σημασία.
Ο Κώστας Σημίτης απασφάλισε και ο αγώνας των εντυπώσεων άλλαξε γήπεδο.
Η δεύτερη επιστολή του τέως πρωθυπουργού θέτει το ζήτημα σε διαφορετική βάση και υποδεικνύει πως η πρώτη επιστολή ήταν περισσότερο μια αφορμή.

Οι αρχές του καλοκαιριού ήταν το άτυπο όριο που έθεταν όλοι στο ΠΑΣΟΚ για να φανούν σημάδια ανάκαμψης, ώστε το κόμμα να μπει στη νέα περίοδο του φθινοπώρου με μια δυναμική που θα αναζωπύρωνε την ελπίδα μιας νίκης στις επόμενες εκλογές. Τα σημάδια δεν φάνηκαν και δυναμική δεν υπάρχει.

Χειρότερα, η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δείχνει να εκλαμβάνει τους ευσεβείς πόθους ως πραγματικότητα και να αδυνατεί να διακρίνει στα πρόσωπα των δυνητικών ψηφοφόρων το χαμόγελο της ικανοποίησης από το χαμόγελο της ειρωνείας. Το καράβι έχει πάρει επικίνδυνη κλίση αλλά το πλήρωμα εξακολουθεί να εκτελεί τις συνήθεις μηχανικές κινήσεις του σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Η 11η Νοεμβρίου δημιούργησε μια στρατιά από πολιτικά ζόμπι.
Ο Σημίτης δεν είναι ζόμπι. Η διαγραφή του υπακούει στη λογική των πραγμάτων.
Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να γίνει αισθητή σαν ένας ακρωτηριασμός του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά η αίσθηση, ακόμα και εκείνη του ακρωτηριασμού, είναι προνόμιο των ζωντανών.
Το ίδιο ισχύει για την ακοή.
Ωστόσο, ο Σημίτης επιμένει να μιλά.

www.didyma.gr : Νέα Προσπάθεια Φίμωσης στο διαδίκτυο

Μια νέα υπόθεση φίμωσης στο διαδίκτυο θα προσπαθήσω να κάνω σήμερα ευρύτερα γνωστή μέσα από το ιστολόγιο μου, μια και αφορά μια ιστοσελίδα της περιφέρειας. Πρόκειται για το didyma.gr και την πρόθεση του Δήμου Κρανιδίου να την κλείσει. Η ιστοσελίδα αυτή έχει δημιουργηθεί απο πολίτες των Διδύμων Ερμιονίδας και παρουσιάζει χρήσιμα στοιχεία για την περιοχή αλλά και αναδεικνύει τα προβλήματα της. Αυτό φαίνεται πως δεν αρέσει στον Δήμο Κρανιδίου, ο οποίος με αίτηση του προς την ΕΕΤΤ ζήτησε την διαγραφή του εκχωρηθέντος ονόματος !!! Και αυτό μερικές μέρες μόλις μετά τη δημοσιοποίηση κάποιων "έργων" του Δήμου στο Σαλάντι.
Διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειες.
Θα παρακαλούσα τους φίλους συνιστολόγους που "περνούν" από το blog μου να διαδώσουν όσο μπορούν το θέμα και να στείλουμε όλοι ένα μαιλ συμπαράστασης στο Γιώργο Μπροδήμα. Νομίζω πως έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί δεν πρόκειται απλά για φίμωση στο διαδίκτυο, αλλά για φίμωση της φωνής μιας τοπικής κοινωνίας.


ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ:
http://thelonapo.blogspot.com/

Θεωρίες συνωμοσίας και ΜΜΕ ή αλλιώς πως να κάνουμε την πάπια !

Από το “Βήμα της Κυριακής”

«Το Βήμα» παρουσιάζει την τελευταία δημοσκόπηση

To ΠαΣοΚ επιστρέφει στη διεκδίκηση της εξουσίας

Υποχωρεί η δημοτικότητα Τσίπρα - Αλαβάνου

Ενισχυμένοι Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου

Η παρατεταμένη κρίση του ΠαΣοΚ φαίνεται ότι οδεύει προς το τέλος της, καθώς τόσο η αξιωματική αντιπολίτευση όσο και ο αρχηγός της δείχνουν να ανακάμπτουν και να επιστρέφουν στη διεκδίκηση της εξουσίας.

Η δημοσκόπηση της Κάπα Research που παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα» διαπιστώνει ενίσχυση της δημοτικότητας του κ. Κ. Καραμανλή και του κ. Γ. Παπανδρέου, ενώ το ΠαΣοΚ μειώνει στις 4 μονάδες τη διαφορά του από τη ΝΔ.

Την ίδια στιγμή σημάδια φθοράς εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ τόσο ο κ. Αλ. Τσίπρας όσο και ο κ. Αλ. Αλαβάνος βλέπουν τη δημοτικότητά τους να υποχωρεί.

Η δυναμική επιστροφή του ΠαΣοΚ

ΑΝΤ. ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ

Πριν από δύο μήνες η κυβέρνηση έπεφτε, το ΠαΣοΚ βυθιζόταν, ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινασσόταν στο 18% και άπαντες προφήτευαν το τέλος του δικομματισμού. Παρά τα συνεχή αναθέματα όμως, ίσως να αποδειχθεί επτάψυχος. Η νέα μέτρηση της Κάπα Research, την οποία παρουσιάζει «Το Βήμα της Κυριακής», δείχνει την κυβέρνηση σταθεροποιημένη, τον ΣΥΡΙΖΑ πιεζόμενο, με τις δημοτικότητες των ηγετών του να υποχωρούν σημαντικά, και το ΠαΣοΚ, όχι μόνο να ανακόπτει τη βύθισή του, αλλά και να δημιουργεί …

«Εξω από τα γραφεία» η κατεύθυνση του ΠαΣοΚ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ

Σημάδια ανάκαμψης του ΠαΣοΚ, από τον πάτο του δημοσκοπικού βαρελιού, βλέπουν οι επιτελείς της Χαριλάου Τρικούπη στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Από την ανάλυση των στοιχείων των σφυγμομετρήσεων φαίνεται ότι τα ποσοστά του ΠαΣοΚ έχουν αυξηθεί περί τις 3 μονάδες κατά μέσο όρο σε σύγκριση με προηγούμενες μετρήσεις των ίδιων εταιρειών. Οι συνεργάτες του κ. Γ. Παπανδρέου δεν παραγνωρίζουν το γεγονός ότι το πολιτικό σκηνικό παραμένει ρευστό, θεωρούν όμως ότι έχει ανακοπεί η πτωτική …

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η έπαρση του μοναδικού
Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ

Ενα από τα πολλά καλά στοιχεία της κουλτούρας της ανανεωτικής αριστεράς είναι η αποστροφή που δείχνει στις θεωρίες συνωμοσίας. Ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα πολιτικά ρεύματα τα οποία τις έχουν εντάξει στη ρητορική τους.........
Το ΠΑΣΟΚ διέπρεψε στο άθλημα αυτό την εποχή της ανελέητης αναμέτρησης για την αρχηγία.
Ο Γ. Παπανδρέου και πολλοί υποστηρικτές του επί δύο μήνες ξιφουλκούσαν εναντίον των μιντιακών κύκλων, οι οποίοι τάχα απειλούσαν την αυτονομία του κόμματος.
Μάλιστα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπερακόντισε διά της προσφιλούς μεθόδου της ισοπέδωσης, αφού επεξέτεινε την κριτική του και στις προ του 2004 περιόδους:
«Γίναμε έρμαιο μπροστά σε μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να ποδηγετήσουν το ΠΑΣΟΚ και την αυτονομία του» («Κ.Ε.» 21-10-2007).
Σήμερα η επιθετικότητα κατά των μέσων ενημέρωσης έχει υποχωρήσει, χωρίς ωστόσο να μας πει κανείς τι μεσολάβησε.

Οι πάντες, όμως, καταλαβαίνουν..............

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=52014576

Ο άνθρωπος αγγίζει στιγμές της δημιουργίας

Ο χρόνος που διανύουμε δεν διακρίνεται για τους καλούς του οιωνούς: κρίσεις οικονομικές και αναταραχή σε πολλά σημεία του πλανήτη, η περιβαλλοντική απειλή που είναι πια ορατή, ανασφάλεια και οι φόβοι που δεν υποχωρούν. Λίγες και μουντές είναι λοιπόν οι προσδοκίες του ανθρώπου. Μόνον ο επιστημονικός κόσμος βρίσκεται σε πραγματική αδημονία. Το μεγαλύτερο πείραμα, που έγινε ποτέ, βρίσκεται στο τελικό στάδιο της προετοιμασίας του. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι η συμβολή του στην κατανόηση του Σύμπαντος θα είναι καθοριστική.


Τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του Σύμπαντος ελπίζουν να κατανοήσουν οι επιστήμονες με το πείραμα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, το γνωστό CERNΟι λεπτομέρειες του κολοσσιαίου αυτού πειράματος δεν είναι εύκολο να αναλυθούν―. Η βασική του όμως σύλληψη στηρίζεται σε μια απλή αρχή της φυσικής: ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα συγκρούσεως δύο πρωτονίων -που είναι τα στοιχειώδη σωματίδια της ύλης- τόσο πιο άφθονη είναι η ενέργεια που απελευθερώνεται. Οπως μάλιστα πρεσβεύει η θεωρία της σχετικότητας, η ενέργεια αυτή μπορεί τότε να μετασχηματιστεί σε μάζα και να παραχθούν νέα σωματίδια, βαρύτερα ακόμα και από τα αρχικά. Αν οι ενέργειες είναι πολύ υψηλές, οι συνθήκες τότε προσομοιάζουν με τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του Σύμπαντος!
Κοινή σημειωτέον είναι σήμερα η πεποίθηση των επιστημόνων ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια αδιανόητη Μεγάλη Εκρηξη -την περιώνυμη πια Big Bang- πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια.Για να επιτευχθούν όμως οι ακραίες αυτές συνθήκες, τα πρωτόνια πρέπει, πριν από τη σύγκρουσή τους, να αποκτήσουν μια απίστευτη ταχύτητα: να πλησιάσουν, δηλαδή, την ταχύτητα του φωτός, που φτάνει τα 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο! Το δύσκολο αυτό έργο καλείται να επιτελέσει ένας κυκλικός, γιγαντιαίος «Επιταχυντής Σωματιδίων», που κατασκευάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών -το γνωστό CERN- της Γενεύης. Εχει διάμετρο 27 χιλιομέτρων και μοιάζει με ένα τεράστιο μεταλλικό φίδι, κουλουριασμένο 100 μέτρα κάτω από τα κτίρια και το καταπράσινο έδαφος του Κέντρου. Αν ωστόσο δοκιμάσει κανείς να τον θαυμάσει από κοντά -υπάρχουν ειδικές προσβάσεις για το προσωπικό και τους τυχερούς επισκέπτες- ένα πραγματικό τέρας της τεχνολογικής Αποκαλύψεως θα θαμπώσει το νου του. Ο επιταχυντής αποτελείται από χιλιάδες ηλεκτρομαγνήτες και συσκευές ελέγχου, καλωδιώσεις που αριθμούν χιλιάδες χιλιόμετρα, κυκλώματα με δεκάδες δισεκατομμύρια τρανζίστορ.
Ενώ η υπερθέρμανση των υπεραγώγιμων μαγνητών -που έχουν τη βαριά αποστολή να επιταχύνουν τα σωματίδια- αποφεύγεται χάρη σε 128 τόνους υγρού ηλίου, που κρατούν τη θερμοκρασία γύρω στους 271 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν!Η διαδικασία επιταχύνσεως έχει πάντως την ανάγκη ισχυρής φαντασίας για να κατανοηθεί.
Μετά το αρχικό στάδιο παραγωγής τους, τα πρωτόνια οδηγούνται στους σωλήνες ροής του επιταχυντή. Το κενό που επικρατεί, για να αποφεύγονται οι συγκρούσεις με τα μόρια του αέρα, μοιάζει με εκείνο της Σελήνης. Διαμορφώνονται μάλιστα δύο δέσμες πρωτονίων, που κινούνται σε παράλληλους σωλήνες, αλλά με αντίστροφη φορά. Η κάθε δέσμη υφίσταται μια διαρκή «ώθηση» από τα κατάλληλα ρυθμισμένα μαγνητικά πεδία, και έτσι επιταχύνεται συνεχώς. Οταν τα πρωτόνια αποκτήσουν ταχύτητες παραπλήσιες του φωτός, οι δύο δέσμες οδηγούνται, με την κατάλληλη και πάλι καθοδήγηση μαγνητών, σε μετωπική σύγκρουση.
Ας σημειωθεί ότι η κάθε δέσμη αποτελείται στην πραγματικότητα από 2.800 «πακέτα» πρωτονίων, που απέχουν μεταξύ τους μερικά μέτρα, ενώ στο κάθε πακέτο περιέχονται, ούτε λίγα ούτε πολλά, γύρω στα 100 δισεκατομμύρια πρωτόνια! Παρά τον απίστευτο όμως αριθμό των πρωτονίων, το πλάτος της τελικής δέσμης δεν ξεπερνά τα 16 εκατομμυριοστά του μέτρου. Είναι δηλαδή πολύ μικρότερο από το πάχος μια ανθρώπινης τρίχας.Οι δέσμες των πρωτονίων δεν διασταυρώνονται βέβαια άπαξ και διά παντός.
Στην πλήρη λειτουργία του επιταχυντή, η διασταύρωση αυτή θα συμβαίνει 30 εκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο! Αυτό αντιστοιχεί σε 600 εκατομμύρια πραγματικές συγκρούσεις πρωτονίων· και, εκ πρώτης όψεως, δημιουργεί μεγάλη αισιοδοξία για τον πλούτο των δεδομένων. Λίγα όμως από τα «γεγονότα» που δημιουργούνται από τις συγκρούσεις αναμένεται ότι θα έχουν πραγματικό ενδιαφέρον, ότι θα χρειάζονται παραπέρα ανάλυση και προσοχή.Σε αυτό το σημείο έγκειται το πιο λεπτό στάδιο του πειράματος. Διότι, αν όλα πάνε κατ' ευχήν, ειδικοί ανιχνευτές πρέπει να παρακολουθούν τις συγκρούσεις και κυρίως να καταγράφουν ηλεκτρονικά τα αόρατα αποτυπώματα των σωματιδίων που εκλύονται.
Οι ανιχνευτές αυτοί είναι ογκώδεις κατασκευές, που τοποθετούνται στα σημεία των συγκρούσεων, και είναι εξοπλισμένοι με τους μεγαλύτερους μαγνήτες που κατασκευάστηκαν ποτέ. Οι μαγνήτες αυτοί θα καθοδηγούν τα σωματίδια, ενώ ηλεκτρονικές διατάξεις απίστευτης πολυπλοκότητας και δυνατοτήτων θα διερευνούν την «ταυτότητά» τους.
Δύο πάντως βασικοί ανιχνευτές θα εποπτεύουν τα σημεία της συγκρούσεως.
Ο πρώτος αποκαλείται ΑΤΛΑΣ. Υπερβαίνοντας ακόμα και τους συνειρμούς που δημιουργεί η ονομασία του, έχει μήκος 46 μέτρα, ύψος 25 μέτρα, ενώ το βάρος του φτάνει τους 9.000 τόνους. Είναι τόσο πολύπλοκες η κατασκευή του, και οι απαιτήσεις για την ανάλυση των δεδομένων, που υπολογίζεται ότι κατά την διάρκεια της ζωής του θα απασχολήσει 2.000 επιστήμονες και μηχανικούς από 35 χώρες, που ανήκουν σε 165 πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα.
Μήτε όμως ο δεύτερος από τους ανιχνευτές, ο επονομαζόμενος και ανιχνευτής μιονίων, είναι λιγότερο εντυπωσιακός: Είναι ακόμα πιο βαρύς από τον Ατλαντα, και έτσι περιέχει περισσότερο σίδηρο από ό,τι ο Πύργος του Αϊφελ· ενώ το μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί για να καθοδηγήσει και να ανιχνεύσει τα σωματίδια είναι 100.000 φορές πιο δυνατό από το μαγνητικό πεδίο της Γης! *

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ*

Μα τι πίνεις και δεν μας δίνεις;

Στη φακα της αριστεροσυνης σαν το ποντικι το ΠΑΣΟΚ. Το χτυπανε και απο τις δυο μεριες.

Στη φακα σαν τον ποντικο εχει πιαστει το ΠΑΣΟΚ.

Απο αριστερα (ΣΥΝ) το κατηγορουν οτι δεν ειναι αριστερο και απο δεξια (ΝΔ) οτι ειναι αριστερο.

Και το πιο περιεργο.

Εχουν και οι δυο δικιο.

Στην ουσια το ΠΑΣΟΚ δεν ειναι τιποτα.

Δεν ξερει τι ειναι.

Δεν εχει αποφασισει ακομα.

Παντως το ΠΑΣΟΚ στη φακα το εφερε ο Αλαβανος.

Τα λεει και ο Πρετεντερης απο το MEGA τωρα.

Και ο Πρετεντερης δεν εχει παντα αδικο.Απλα δεν λεει ολη την αληθεια.

Το οτι το ΠΑΣΟΚ διαγκωνιζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ αντι να χτυπαει την ΝΔ ειναι μια αληθεια.

Ηταν ενα λαθος να αρχισει αυτον τον ανταγωνισμο με τον ΣΥΡΙΖΑ οπως εχουμε πει πολλες φορες.

Το ΠΑΣΟΚ ειδε το τυρι (τους οπαδους του που ηθελε να φερει πισω) αλλα δεν ειδε τη φακα οτι δηλαδη οταν τσακωνεσαι με τον ΣΥΝ θα χασεις σιγουρα.

Μην ξεχναμε οτι πριν 6 μηνες το πασοκ διεκδικουσε την εξουσια ενω ο συριζα παλευε να μπει στη βουλη.

Ολεθριο λαθος απο το πασοκ.

Θυμιζω οτι ο Πρετεντερης ειπε οτι καλως κανει το ΠΑΣΟΚ μολις χθες.

ΥΓ Η εικονα του Γιωργου να μιλαει σε λιγο κοσμο μπροστα στη βουλη μονος του χωρις σχεδον κανενα βουλευτη διπλα του δεν ειναι καθολου καλη για το πασοκ.

ΥΓ2. Ουτε η εικονα των πασοκων να κατηγορουν τον Τσιπρα στα παραθυρα ενω στη βουλη εχουν καταθεσει προταση μομφης εναντιον της κυβερνησης ειναι καλη για το πασοκ.

http://www.jimmy278.blogspot.com/

Σκληρή αλήθεια

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ρublic Ιssue η οποία δημοσιεύτηκε προχθές στην «Καθημερινή», το 61% των ερωτηθέντων (μεταξύ των οποίων και το 45% των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ...) πιστεύουν ότι το ΠαΣοΚ χρειάζεται να αλλάξει αρχηγό. Τέσσερις μήνες μετά την εκλογή αρχηγού!

Το σημειώνω όχι επειδή ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ οφείλει να ακολουθήσει τη γνώμη των ψηφοφόρων (άλλωστε ούτε η κυβέρνηση το κάνει στο Ασφαλιστικό...) αλλά επειδή αυτός ο αριθμός καταγράφει με σαφήνεια το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο αρχηγός του.

Πολλές ελπίδες είχαν επενδυθεί στο συνέδριο. Οπως προκύπτει τώρα, ούτε αυτό απεδείχθη ικανό να αλλάξει τα πράγματα. Απολύτως φυσιολογικό: Για ποιον λόγο άραγε μια κομματική διαδικασία θα μπορούσε να επηρεάσει καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις; Και ποιος διανοείται ότι η δυναμική της πολιτικής κυοφορείται σε γραφεία και αίθουσες συνεδρίων; Αν ήταν έτσι, θα μας κυβερνούσαν οι ανεπάγγελτοι στελεχοπατέρες!

Αλλά η πραγματικότητα δυστυχώς είναι αμείλικτη. Το ΠαΣοΚ έχει πρόβλημα σχεδίου, ηγεσίας και πολιτικού προσωπικού. Και αυτό το καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις, το λέει και η στοιχειώδης παρατηρητικότητα: τίποτα από τα χρειώδη δεν είναι σαφές.

* Είναι κόμμα εξουσίας ή κίνημα διαμαρτυρίας; Αν είναι το πρώτο, γιατί το κρύβουν; Αν είναι το δεύτερο, γιατί να προτιμηθούν από τον Συνασπισμό, ο οποίος και μεγαλύτερη ευρηματικότητα στη φασαρία διαθέτει και καλύτερες επιδόσεις στην παρλαπίπα επιδεικνύει;

* Είναι κόμμα με αρχηγό ή κόμμα του αρχηγού; Αν είναι το πρώτο, γιατί θέλουν να μοιάζουν με το δεύτερο; Αν είναι το δεύτερο, νομίζουν ότι τους συμφέρει;

* Είναι κόμμα υπεύθυνων πολιτικών στελεχών ή παράταξη διαγκωνιζόμενων πρωτομουράτων; Αν είναι το πρώτο, γιατί δεν το δείχνουν; Αν είναι το δεύτερο, πόσοι νομίζουν ότι ενδιαφέρονται στην Ελλάδα για τις επιδόσεις του Παπουτσή ή τις ανησυχίες της Διαμαντοπούλου;

Δυστυχώς όμως η σαφήνεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση της πολιτικής. Και γι΄ αυτό η αλήθεια είναι μία και είναι σκληρή. Το ΠαΣοΚ που ζούμε από το 2004 έχει τελειώσει με αλλεπάλληλες εκλογικές ετυμηγορίες του ελληνικού λαού. Και σε αυτό δεν τους έφταιξε κανείς παρά μόνο ο εαυτός τους.

Αν διατηρεί ακόμη μια τύχη, χρειάζεται ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και κάποια εντελώς διαφορετικά πρόσωπα. Πώς; Ας το αναζητήσουν... Αλλά είναι πολύ δύσκολο η διαρκής ανακύκλωση της μιζέριας, της ανασφάλειας και της τσαπατσουλιάς να υποκαταστήσει την πολιτική.

Και είναι σχεδόν αδύνατον να προσελκύσει τους ψηφοφόρους!

Γιάννης Πρετεντέρης

http://www.tovimadaily.gr/Article.aspx?d=20080325&nid=7948059