Κρίση στρατηγικής

''Στη μάχη των «κύκλων κυριαρχίας» είναι γεγονός ότι η Σοσιαλδημοκρατία περνάει κρίση - με την έννοια ότι χάνει περισσότερες μάχες από εκείνες που κερδίζει.
Γνωρίζω ότι αρκετοί από τον χώρο της αριστερίζουσας διανόησης θα αποδώσουν την κρίση αυτή σε «ιδεολογικούς λόγους», κάνοντας περίπλοκες αναλύσεις. Και όμως η πραγματικότητα είναι απλή:

Η κρίση της Σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι ιδεολογική.

Αλλά στρατηγική.

Με δυο λόγια, αδυνατεί να προσαρμοσθεί στα δεδομένα της «εποχής του πραγματισμού» που απαιτούν συνεχείς προσαρμογές σε νέες προκλήσεις....

Τα τελευταία χρόνια, βλέποντας η Σοσιαλδημοκρατία ότι η Κεντροδεξιά έχει κατακτήσει τον μεσαίο χώρο, διαπράττει ένα τραγικό στρατηγικό λάθος:
Αντί υπομονετικά, με συγκρότηση και φαντασία να επαναδιεκδικήσει τον χώρο αυτόν, επιστρέφει στην ιδεολογική «καθαρότητα» και στρέφεται στα «αριστερά»!
Ετσι όμως εγκαταλείπει τον χώρο όπου κρίνονται οι εκλογές στους αντιπάλους της! Αυτό το ολέθριο λάθος διαπράττουν τώρα οι γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, ενώ οι γάλλοι σοσιαλιστές δεν καταλήγουν στο αυτονόητο (όπου έχει από καιρό καταλήξει ο Θαπατέρο).

Οπως έγραφα στο πιο πρόσφατο βιβλίο μου («Η Μάχη του 2007: Η διαδρομή, η κάλπη, οι προοπτικές»):
« Οποια πλευρά (είτε κεντροαριστερή είτε κεντροδεξιά) καταφέρει στον άξονα "πραγματισμός" (που βρίσκεται στο ένα άκρο) και
"ιδεολογία" (που βρίσκεται στο άλλο) να μετακινηθεί ξεκάθαρα προς τον πρώτο,
θα έχει το στρατηγικό πλεονέκτημα».
Αυτή την απλή πραγματικότητα (που δίδαξαν οι Κλίντον - Μπλερ) όσο η Σοσιαλδημοκρατία την αγνοεί, τόσο θα οδηγείται σε στρατηγικά λάθη.
Και άρα σε πολιτικά αδιέξοδα. ''


Ο κ. Γιάννης Λούλης είναι πολιτικός αναλυτής.
Το ΒΗΜΑ, 16/03/2008